Arjantin medya devinde işgal: "AGR-Clarín işçisi kazanırsa hepimiz kazanırız!"

Arjantin'de 2016 yılında 5.000'den fazla işyeri kriz gerekçesiyle kapatılmış, 200 binden fazla işçi işten atılmış durumda. 16 Ocak'ta sıra AGR-Clarín işçilerine geldiğinde ise bu sefer patronlar beklemedikleri bir sürprizle karşılaştılar ve işçiler iş güvencelerine sahip çıkmak için işyerlerini işgal etti. 16 Ocak'tan itibaren de işgal kararlılıkla sürüyor, sınıf dayanışması büyüyor, AGR-Clarín işçisi Arjantin işçi sınıfının en önünde yürüyor! 

Arjantin işçi sınıfının kalbi AGR-Clarín'de atıyor

AGR-Clarín, Arjantin'in en büyük medya tekeli Clarín Grubu bünyesinde yer alan ve 380 işçinin çalıştığı bir matbaa. 16 Ocak sabahı işçiler başkent Buenos Aires'te bulunan işyerlerine geldiklerinde kriz nedeniyle matbaanın kapatıldığına dair bir yazı ile karşılaşıyorlar. Türkiye ile kıyaslayarak söyleyecek olursak Doğan Medya'nın en güçlü olduğu zamanlardaki gibi bir tekelden bahsediyoruz. Farklı farklı kesimlere hitap eden çok sayıda günlük gazetesi, onlarca dergisi, televizyon ve radyo kanalları, internet siteleriyle çok büyük bir grup. İşleri zaten yolunda. Ayrıca AGR-Clarín işçileri tezgâhlarda daha basımı bekleyen yayınlar olduğunu, dolayısıyla da "iş yok, kapatmak zorundayız" gerekçesinin yalan olduğunu çok iyi biliyor.

Asıl amaç kriz bahanesiyle eski işçileri gönderip yerine çok daha kötü koşullarda yenileri almak. Çünkü AGR-Clarín işçileri sendikalı. Yıllardır adım adım her toplu sözleşmede farklı taleplerini patrona kabul ettirmişler. AGR-Clarín patronu da bir manevrayla işyerini kapatıyor gibi gösterip sonra belki de aynı yerde başka isimle yeniden açarak içerideki bu örgütlü güçten kurtulmak istiyor. İşçilerse bir yandan patronların bu kirli hesaplarını teşhir ederken bir yandan da iş güvencelerini savunuyor, krizin bedelinin işçilere ödetilmesine izin vermeyeceklerini kararlılıkla gösteriyorlar.

16 Ocak'ta işgalle birlikte mücadelenin başladığı ilk andan itibaren işçiler temsilcileri aracılığıyla diğer işçileri, sendikaları, siyasi partileri bilgilendiriyor, dayanışma etkinlikleri düzenliyor, taleplerini geniş kitlelerin sahiplenmesi için organize bir şekilde çalışıyorlar.

İşyeri baş temsilcisi, 7 yıllık mücadelenin ardından işine iade edilerek bir sınıf mücadelesi sembolü hâline gelen Pablo Viñas, DİP'in Arjantin'deki kardeş partisi Partido Obrero'nun (İşçi Partisi, PO) militanı. Partido Obrero, sendikal alanda faaliyet yürüten örgütlerinden meclisteki milletvekillerine, gençlik örgütünden kadın örgütüne, PO'yu bir çekim merkezi olarak gören sinemacılara ve müzisyenlere kadar bütün güçlerini bu mücadelenin etrafında seferber ediyor.

İçeride işçilerin işgaliyle, dışarıda PO ve FİT (Frente de Izquierda y de los Trabajadores- Solun ve İşçilerin Cephesi) öncülüğünde örgütlenen eylemlerle Arjantin işçi sınıfının kalbi neredeyse AGR-Clarín'de atıyor.

İşgale destek için dayanışma grevi, eylemler, mücadele fonu... 

Eylemler, destek ve dayanışma faaliyetleri sadece matbaanın önünde yapılanlarla sınırlı değil. 16 Ocak'ta işgalin başlamasından sadece üç gün sonra, 19 Ocak'ta farklı işyerlerinde çalışan basın-yayın ve matbaa işçileri 30 yıldan sonra ilk kez greve gittiler. 24 Ocak'ta Buenos Aires'in merkezinde "işten çıkarılan işçiler işe iade edilsin!", "esnek çalışmaya hayır!", "kapatılan ve işçi çıkaran işyerleri işgal edilsin!" gibi sloganları öne çıkaran bir yürüyüş gerçekleştirildi. Her direnişte, mücadelede işçilerin kararlılıkla devam etmesinde önemli bir etken ailelerinden gördükleri destek olmuştur. İşçiler bu desteği de örgütlü hale getirdiler ve "AGR-Clarín işçilerinin aileleri komisyonu" diye bir örgütlenme kurdular. Bir diğer önemli etken de mücadelede zaman geçtikçe yaşanacak maddi zorluklardır. Bunun için de derhal "Mücadele Fonu" adında bir sandık oluşturdular. İşçi sınıfının örgütlü güçlerinin dayanışmayı hem sınıf mücadelesi yöntemleri ile hem de maddi olarak göstermesi için örgütlü işyerlerini ziyaret ederek toplantılar düzenlediler. Patronun AGR-Clarín'de yapılacak işleri başka matbaalarda bastırmaya çalışması karşısında bir yandan o matbaalarda çalışan işçilere, farklı bölgelere dağıtımı yapan kamyon şoförlerine dayanışma çağrısı yaparken diğer yandan da #NoCompreClarín yani "Clarín alma" başlığı ile bir boykot kampanyası da örgütlendi. Gazete bayilerinde boykot ve dayanışma çağrısı için bildiriler dağıtıldı, afişler asıldı. Spikerler, gazeteciler, muhabirler ve çeşitli basın yayın çalışanlarının katıldığı imza kampanyaları düzenlendi.

Bakanlığın kapısına dayandılar

Son olarak işçiler taleplerini ifade etmek, Clarín patronunun bu yasadışı işten atma girişimine izin vermemesi için 3 Şubat'ta Çalışma Bakanı Jorge Alberto Triaca ile görüşmek istediler. Ama tabii Triaca'nın kapısına sadece birkaç işçi temsilcisi gitmedi. Bir hafta boyunca yapılan yoğun bir çalışmanın ardından binlerce insan AGR-Clarín işçileri ile dayanışma içinde bakanlığın kapısına dayandı. Eylem sırasında bir sosyal medya kampanyası da düzenlendi. #TriacaReuniteConAGR yani "Triaca AGR ile görüş" anlamına gelen mesaj Twitter'da en çok konuşulanlarda ilk üçe girdi.

Çalışma Bakanı Triaca görüşmeyi kabul etmedi, niyetini de ertesi gün işçilerin işgal ettiği fabrikaya 7 otobüs jandarma/polis göndererek belli etmiş oldu. İşgalin daha ilk günü de polis tazyikli su, biber gazı ve plastik mermilerle işçilere saldırmıştı. Ancak işçilerin ve dayanışmaya gelen güçlerin kararlılığı karşısında geri çekilmek zorunda kalmışlardı. Bu satırların yazıldığı sırada henüz yeni bir müdahaleye cesaret edebilmiş değiller. Ama bir yandan da Clarín patronu her gün biraz daha sıkışıyor. 

Arjantin işçi sınıfı PO ve FIT öncülüğünde ileri atılıyor

Partido Obrero en çok "AGR-Clarín işçisi kazanırsa hepimiz kazanırız" sloganını öne çıkarıyor. Çünkü AGR-Clarín işçilerinin mücadelesi, iş güvencesini savunmak, işten atmalara ve esnek çalıştırılmaya karşı koymak için Arjantin işçi sınıfının önünde yeni bir yol açmış durumda. Sendika bürokrasisinin tahakkümü altında son 30 yıldır grev bile yapılmamış bir sektörde işçiler bir kuşatmayı kırdılar, ileri bir adım attılar.

AGR-Clarín tek başına parlayan bir alev değil. Partido Obrero'nun yıllara yayılan planlı, disiplinli ve devrimci bir mücadele ile sınıf içinde elde ettiği mevzilerin bir ürünü. Bunun da ötesinde AGR-Clarín yeni ve daha büyük mücadelelerin de habercisi. Geçtiğimiz 20 Aralık,  2001'de başlayan ve Argentinazo diye anılan büyük isyanın 15. yıldönümüydü. O gün ülkenin neredeyse bütün kentlerinde gösteriler düzenlendi. Buenos Aires'te yapılan gösterinin kapanış konuşması ülkenin en önemli sendikalarından biri olan lastik işçileri sendikası SUTNA'nın genel sekreteri, Partido Obrero militanı yoldaşımız Alejandro Crespo tarafından yapılmıştı. SUTNA'da geçtiğimiz Nisan ayında sendika seçimlerini, yıllardır sendikayı yöneten Peronist bürokrasinin listesine karşı FİT liderliğindeki sınıf mücadeleci liste kazanmıştı. Yoldaşımız konuşmasında SUTNA'da yapılan seçimlerin sonucunun işçi sınıfının Arjantin'de mücadeleci bir odak arayışının göstergesi olduğunu vurgulamış ve 2017'de mücadelenin daha da yükselmesini beklediğini ifade etmişti. AGR-Clarín işçileri de 2017'nin açılışını tam da beklendiği şekilde yapmış oldular.