Hangisi daha pis kokuyor?

Abartılı törenleri eleştirmeyi hatta küçük görmeyi anlayabiliriz ama eleştirisinde tutarlı olanın Güney Kore’de öyle ya da böyle ölmüş birisinin ardından şampanya patlatıp havai fişek gösterisi yapma alçaklığını da gündeme getirmesi gerekmez mi?

Kuzey Kore devlet başkanı Kim Yong İl, 17 Aralık’ta kalp krizi geçirip öldüğünden bu yana aşırı bir üzüntü gösterisi sergileyen insan görüntüleri yayın organlarını kaplıyor. Ağlayan, dövünen kendini yerden yere atan insanlar abartılı halleriyle çoğu yerde alay konusu edildiler.

Biz, sosyalizmle hiçbir ilgisi olmayan Kuzey Kore’de bürokratik olarak yozlaşmış olan rejimi en acımasızca eleştirenlerdeniz. Stalinist “tek ülkede sosyalizm” gerici ütopyasının, Kim tarafından “tek ailede sosyalizm”e dönüştürülmesi bürokratik yozlaşmanın gelebileceği en uç noktalardan biridir kuşkusuz. Kim Yong İl’den sonra yerine küçük oğlunun geçiyor olması komediden öte bir trajedidir.

Ancak şu da var ki rejimin yozlaşmış olması liderin seveninin olmadığı anlamına gelmez. Hele ki emperyalizmin şer ekseninde tanımlayıp Güney’inde dünyanın en güçlü ordularından birini besleyip, siyasi, ekonomik ve askeri olarak kuşattığı bir ülkede dışarıdaki zalime karşı nefretin içerideki diktatöre yönelik sevgi ya da bağlılığa dönüşmesi tarihte ilk defa yaşanmıyor.

Elbette ki ölen liderlerinin ardından ağlayanların her birinin içinde hangi duygular hangi beklentiler var, korku mu, sevgi mi, sadakat mi, yönetime yaranma mı ya da bunların bir karışımı mı tam olarak bilemeyiz. Recep Tayyip Erdoğan’ın ölen annesinin ardından en ön safa koşan yüzlerce bürokrat ve işadamının, sokakları dolduran binlerce kişinin gönüllerinden geçenleri de bilemeyeceğimiz gibi…

Ancak meselenin burjuva medyası tarafından ele alınışı o kadar ırkçı bir aşağılamaya dönüşmüş durumdadır ki bu aşamada Kim hanedanının her türlü günahı bu ırkçı-kapitalist kepazelik yanında hiç kalır. Abartılı törenleri eleştirmeyi hatta küçük görmeyi anlayabiliriz ama eleştirisinde tutarlı olanın Güney Kore’de öyle ya da böyle ölmüş birisinin ardından şampanya patlatıp havai fişek gösterisi yapma alçaklığını da gündeme getirmesi gerekmez mi?

Kapitalizm bir kez daha kapitalist olmayan bir devletin en kötü, en yozlaşmış, en çürümüş halinden bile daha fazla pis koku yaydığını kanıtlamıştır