Empati mi, mücadele mi?
Gaziantep’te Anteks isimli bir fabrika kapandı. Fabrika kapanınca her zaman olduğu gibi patron gözünü hemen işçilerin tazminatlarına dikti. Günlerdir tazminatlarını ve maaşlarını alamayan yüzlerce işçi 27 Şubat günü belediyeye yürüdü. Bunun üzerine Büyükşehir Belediye Başkanı Fatma Şahin işçileri bir toplantı salonuna toplayıp müthiş tavsiyelerde bulundu. Fatma Şahin tazminatsız olarak kapı önüne konulan ve “Eve ekmek götürecek paramız yok” diyen işçilerden patronla empati kurmalarını istedi. Sorun empati kuramamaktaymış demek. Fakat Fatma Şahin’e sormakla yükümlü olduğumuz birkaç soru var şimdi.
Patron empati kurabiliyor mu?
İşçilere empati kurmalarını söyleyen Fatma Şahin, söyleyin bakalım patronlar acaba empati kurabiliyor mu? Patron Soma’da yerin metrelerce altında ölen işçileri anlıyor mu? Aslında o işçilerin katilinin kendisinin olduğunu biliyor mu? Patron geleceksiz bırakılan yüzlerce çocuğun durumunu anlıyor mu? AKP’nin sürüp gitmesine araç olduğu erkek egemen sistemin her gün tecavüz ettiği ve öldürdüğü kadınları anlayabiliyor mu? Özel jetleriyle dünyayı turlayan patron, her gün saatlerce yollarda sürüklenip işe gidip gelenleri anlayabiliyor mu? Biz cevabın hayır olduğunu düşünüyoruz!
Empati yok, mücadele var!
Patronlar ve onların siyasetçileri biz işçilerden her zaman empati kurmamızı istemiştir. Yani kara kara ay sonunu nasıl getireceğini düşünen insanlardan, milyonlarına milyonlar katmak isteyenleri anlamaları istenmiştir. Evet, bizim emeğimiz üzerinden milyonlarca liralık servet elde edenleri biz aslında gayet iyi anlıyoruz. Patronların tek düşüncesi kârlarına kâr, servetlerine servet katmaktır. Daha fazla kâr için bizi gönül rahatlığıyla madenlerde, asansör kazalarında öldürebilirler. Haklarımızı arayacağız diye sendikalaşmamıza dahi izin vermezler. Tazminatsız işten atmaya çalışırlar. İşyerlerinde türlü baskı ve mobbinge maruz bırakırlar. Biz patronları gayet iyi anlıyoruz ve bu yüzden mücadele etmemiz gerektiğini biliyoruz. Empati yok, mücadele var! İnsanca çalışma koşulları için, güvencelerimiz ve sosyal haklarımız için, çocuklarımızın geleceği için, patronların değil işçi sınıfının iktidarı için empati yok, mücadele var!
