Sudan devrimi yol ağzında

Sudan devrimi yol ağzında

25 Ekim’den Ocak sonuna üç ay geçti. Sudan’ı 2019’daki büyük devrimci mücadeleden sonra güya demokrasiye taşıyacak olan Egemenlik Konseyi, Ekim sonunda askerî kanat tarafından dağıtılmıştı. 2019 yazında orduyla uzlaşmış olan siviller kovuldu, ABD ile Birleşmiş Milletler’in adamı Başbakan Hamdok gözaltına alındı, Genelkurmay Başkanı Abdülfettah el Burhan ile onun yardımcısı konumunda olan, Darfur bölgesinde soykırım yapmakla suçlanan eski milis komutanı, sahte general Muhammed Hamdan Dagalo (Hemeti diye anılıyor) yönetimi ellerine aldılar.

Askerler sivilleri kovdu ama halkı kovamazsınız ki! Sudan üç aydır durmak bilmeyen kitle eylemleriyle sarsılıyor. Eylemlerde ölü sayısı yüze yaklaşıyor, binlerce yaralı var, düzenin güçleri onlarca kadına tecavüz etti, ama kimse geri çekilmiyor. 2019 baharında, devrimin Müslüman Kardeşler iktidarının 30 yıllık lideri Ömer el Beşir’i devirdiği aşamada, önderlik meslek örgütlerinin (doktorlar, gazeteciler, avukatlar vb.) başını çektiği Özgürlük ve Değişim Güçleri’nde iken, devrimin 2021-2022 evresinde, orduya karşı bu isyanda, önderlik adım adım yoksul işçi mahallelerinde ve küçük kent ve kasabalarda kurulmuş olan Direniş Komiteleri’ne geçmiş durumda. Halk bu sefer 2019’daki hatayı yapıp orduyla ortaklığı kabul etmiyor. Sokaklar “Medeniyye” diye çınlıyor: yani sivil yönetim.

Ne var ki, emperyalizm bu üç ay boyunca tuzak üzerine tuzak kurdu. Önce Burhan’ı Hamdok ile anlaşmaya ve onu yeniden başbakan yapmaya zorladı. Hamdok Ocak başında “Ben bu işi yapamıyorum.” diye istifa edince BM adına yeni planlar önerildi. Bunlar da Direniş Komiteleri’nce reddedildiğinde şimdi yepyeni bir şey yaşanıyor: ABD Direniş Komiteleri ile görüşmeye başladı! İşte bu, emperyalizmin devrim açısından son derecede tehlikeli bir manevrası. Bir yandan, Direniş Komiteleri’nin gücünün nerelere geldiğini gösteriyor. Ama bir yandan da bu sefer onların sistemin içinde eritilmesine giden bir kapının açılması olasılığı doğuyor. Ki işte bu devrimin gerçekten çözülmesine bir giriş kapısı olabilir.

Emperyalizm ekonomik, politik ve entelektüel gücüyle modern tarihin bütününün sınıf mücadelelerinin yarattığı dinamiklerin bilgisine sahip uzmanlarını seferber ediyor. Bastıramadığını satın almaya, satın alamadığını kandırıp kazanmaya çalışıyor. Devrimci bir önderlik bunun için gerekli. Bu kurnazlıkla ancak eşit bir güç ve bilgi sayesinde başa çıkılabilir. Parti ve Enternasyonal, birçok şeyin yanı sıra, bunun için de devrimin vazgeçilmez araçlarıdır.

 

Bu yazı Gerçek gazetesinin Şubat 2022 tarihli 149. sayısında yayınlanmıştır.