Örgütlü mücadeleyi seçenler kazandı: Esitaş Elektrik ve Portakal Plastik’te mücadeleler kazanımla sona erdi
Geçtiğimiz hafta iktidarı ve muhalefetiyle düzen siyaseti yerel seçimlerdeki rant kavgasına odaklanmışken Kocaeli’deki fabrikalardan işçilerin ekmek kavgasına ait kazanım haberleri art arda geldi. Hepsinin ortak noktası örgütlü mücadele yolunu seçmiş olmalarıydı. Hem Esitaş Elektrik hem Portakal Plastik işçileri sendikalaşmaya karşı işten atmalarla saldıran patronların karşısına birlik olarak ve şalteri indirerek çıktı. İşçiler örgütlü mücadele ile sendikalarına ve işten atılan arkadaşlarına sahip çıktılar. İki mücadelede de tam bir birlik ve kararlılık gösteren işçiler hızlı şekilde kazanım elde ettiler.
Dilovası İMES Organize Sanayi Bölgesi’nde bulunan Esitaş Elektrik(Arteche Türkiye) fabrikasında çoğunluğu sağlayan Birleşik Metal-İş, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yetki tespiti başvurusu yaptı. 14 Şubat’ta yetkinin taraflara ulaşmasının ardından fabrika yönetimi bir işçiyi tehdit ederek işten attı. Esitaş işçileri, işten atma saldırısına cevabı üretimden gelen güçlerini kullanarak verdi, fabrikada üretimi durdurdu. Gösterilen kararlılık ve mücadele sonuç almakta gecikmedi. Aynı gün akşam saatlerinde patron geri adım attı. Atılan işçi geri alındı, sendikal baskıların duracağı sözü alınarak eylem sonlandırıldı.
Benzer bir mücadele ve kazanım örneği Çayırova’da Petrol-İş’te örgütlü Portakal Plastik fabrikasında gerçekleşti. Fabrika yönetimi, Ocak ayında yapacağı zammı geçen yıl asgari ücrete gelen zamlar sonrası yapmış olduğu artışlara mahsup etmek istedi. İşçiler ve sendika bunu kabul etmeyerek Şubat ayının başından başlayarak iki hafta boyunca vardiya giriş-çıkışlarında eylemler gerçekleştirdi. Ancak bardağı taşıran son damla bir işçinin işten atılması oldu. Bunun üzerine Portakal Plastik işçileri üretimi durdurdu ve patronu masaya oturmaya zorladı. Mücadele iradesi ve uzun görüşmeler sonucu atılan işçi işbaşı yaptırıldı, ücret artışında anlaşma sağlandı. Kazanan yine örgütlenen, örgütlülüğüne sahip çıkan işçiler oldu.
İşçi sınıfı için düzen siyasetinin kirli çıkar kavgasının ötesinde başka bir yol var. Bu yol örgütlenme ve mücadele etme yoludur. Bu mücadeleler de bu yolu seçenlerin kazandığını gösteriyor. İşçi örgütlü olursa, birlik olursa yumruğunu masaya vuruyor, ücret zammını da sendikal haklarını da söke söke alıyor. Örgütsüz olan asgari ücretle dayatılan açlığa ve sefalete mahkûm. Hakkını ararsa da işsizlikle tehdit ediliyor. Tüm iş güvencesi patronun iki dudağı arasında. Örgütlü olan için ise birliğinin gücü var, verilmeyen haklarını örgütlü mücadeleyle, işgalle grevle direnişle söke söke almak var.
