İşçiler açken patronlara huzur yok

Merhaba dostlar. Hikâyemizin sonundan başlayayım, Gebze’de bulunan Vivo telefon fabrikasına Türk Metal sendikasının yetki onayı belgesi 25 Kasım Cuma günü geldi. Yetki onayından birkaç hafta önce ise iki öncü işçi arkadaş fabrikadaki en eskilerden olmalarına rağmen sendikalı oldukları için pozisyon terfisi almayacaklarının yüzlerine açıkça söylenmesi gibi baskı ve mobbingler sebebiyle yöneticilerine istifa edeceklerini söylemiş, yöneticileri ise onları kalmaya ikna etmeye çalışmış, çalışmalarından memnun olduklarını söylemiş hatta arkadaşların istifa kağıtlarını yırtmıştı. Bu olaylar çoğu işçinin gündemindeydi. Sendikanın üyelik çalışmalarında arkadaşların yaşadıkları bu mağduriyet bir ivme yarattı ve üyelikler hızla arttı. Üyelerin olduğu bir grup işçi ve kapıda sendikacılar henüz yetki onayı gelmeden öğle molasından sonra içeriye girmeme eylemi yaptılar. Bu eylem sonucunda Vivo’nun idari işler aynı zamanda insan kaynakları müdürü ile Çinli genel müdür Türk Metal şubesine gitti, çalışmanızı yapın, girin, kimseyi bu sebeple kovmayız dedi. Mobbinge uğrayan iki öncü arkadaş örgütlenme çalışmalarının sonuç göstermesi sebebiyle zaten yöneticileri tarafından kabul edilmeyen ve dilekçeleri yırtılan istifalarından vazgeçtiler, işlerine sahip çıktılar. Fakat bu sefer yönetim onlara “sizin sözlü istifanız var”, “sözlü istifanızın ihbar süresi 2 Aralık’ta bitiyor” şeklinde hiçbir şekilde yasada yeri olmayan argümanlarla saçmalamaya başladılar. Yönetim kadrosu bu ihbar süresi doluyor hatırlatmaları ve dayatmaları devam ederken pat, yetki onayı geldi, sonra da 2 Aralık “sözlü istifanın” ihbarının dolduğu gün geldi. 2 Aralık günü, yani bu mektubun yazılmasından bir gün evvel, mesai bitimine yakın bu arkadaşları ofise çağırdılar, fabrika avukatı daha önceden sözlü istifa diye bir şey olmuyor, yazılı kâğıt lazım demesine rağmen arkadaşlara çıkış işlemlerinizi tamamlamak için imza atın diyor. Arkadaşlar tabii imza atmadılar. Bu olay üzerine işten çıkmaya zorlanan arkadaşları da yanımızda tutarak fabrikayı terk etmeme eylemi başlattık. Onurlu ve coşkulu eylemimiz üç saatten fazla sürdü. Vivo yönetimi ne üretimdeki ne de ofis tarafındaki tuvaleti kullanmamıza izin vermeyecek kadar pisleşti fakat biz hiç yılmadık. İlerleyen saatlerde yönetimle görüşmeye devam eden sendika başkanları arkadaşlarımızın işten çıkarılmadığını kesinleştirdi, Cuma akşamı kimse istifa etmemiş, kovulmamıştı. Bundan emin olduktan sonra, örgütlü mücadelemiz ve üretimden gelen gücümüzle Vivo yönetimine eğer herhangi bir işçi için istifa ya da işten çıkartmak konusunda ısrarcı olurlarsa başlarına gelecekler konulu filmin bir fragmanını izletmenin keyfi ile Pazartesi işe gelmek üzere evlerimize dağıldık. Biz biliyoruz ki birlik olursak sendikal örgütlenme hakkımız engellenemez dostlar.

Direnen işçiler yenilmezler! Zafer direnen emekçinin olacak!

Gebze Vivo telefon fabrikasından bir işçi