Kara dev geriniyor!
Marikana katliamı, Güney Afrika kapitalistlerinin ve onların hizmetindeki ANC hükümetinin kâbusu olacağa benziyor. Güney Afrika polisi, Lonmin platin madeninin grevdeki 34 işçisini ortada hiçbir ciddi çatışma bile yokken öldürdüğünden bu yana madenlerde işçi eylemleri yayılıyor.
Lonmin işçileri, yitirdikleri yoldaşlarının sayesinde ücretlerini 11.000 randa yükseltmeyi başardılar (yüzde 22 zam). Böylece verilen şehitlere rağmen grev zaferle sona erdi. Gerek polisin baskısına tepki, gerekse Lonmin zaferinin verdiği cesaret, yasadışı grevlerin birçok maden ocağına yayılmasıyla sonuçlandı. Önce platin madenlerinde yayılan grevler, ardından altın madenlerine, oradan da demir cevheri sektörüne sıçradı. Şimdi herkes nefesini tutmuş, Güney Afrika’nın elektrik şebekesinin baş tedarikçisi olan kömür madenlerinin greve gidip gitmeyeceğini bekliyor.
Şu anda 75 bin işçi grevde. Bu, devasa bir madencilik sektörüne sahip olan Güney Afrika’nın maden işçilerinin yüzde 15’i demek. Grevler çok büyük madenlerde ve çok güçlü patronlara karşı sürdürülüyor. Dünyanın en büyük madencilik şirketlerinden (borsa değerine göre beşinci) Anglo American’ın Rustenburg’daki platin madeni Amplats’da 21 bin işçi (madende çalışan işçilerin yüzde 80’i) grevde. Yine Anglo American’ın Kumba demir cevheri madeninde grev başlamış durumda. Bu işletme demir cevheri sektöründe dünyanın ilk on işletmesi arasında yer alıyor.
Madenciler grevinin yanı sıra bir de kamyoncular grevi sürüyor. Bunun en önemli sonucunun benzin istasyonlarının tedariksiz kalması olacağı belirtiliyor.
Güney Afrika 1994’ten beri Nelson Mandela’nın kurduğu yeni düzenin sıkıntılarını yaşıyor. Devrimci dinamiklere sahip bir işçi hareketi ve muazzam kitlesel ve canlı bir siyahi hareketin önünü kesen Mandela, beyaz hâkim sınıflarla anlaşmaya giderek ırk ayrımı sistemine (apartheid) biçimsel olarak son veren, ama ırkçı kapitalizmi aynen muhafaza eden bir yeni rejim inşa etti. Tek değişiklik, ANC’nin, Güney Afrika Komünist Partisi’nin (SACP) ve sendikaların yöneticilerinin bir siyahi burjuvazi haline gelmeleri oldu. Bugün, 18 yıl sonra Marikana katliamı işçi sınıfına ve siyahi yoksul halka bu rejimin karakteri konusunda göz açıcı bir rol oynuyor. Güney Afrika kara Afrika’nın devidir. Sınıf mücadelesi orada uyandığı takdirde bundan bütün Afrika etkilenecektir.