Arjantin'de Javier Milei'ye hükümetine karşı üniversite işgalleri
Arjantin'de Cumhurbaşkanı Javier Milei'nin devlet üniversitelerine ek finansman sağlanması ve eğitim bütçesinin korunmasını öngören bir Kongre tasarısını veto etmesinin ardından ülke çapında fakülte işgalleri ve üniversite eylemleri patlak verdi. Ekim ayında başlayan üniversite işgalleri San Luis (UNSL), San Juan (UNSJ), Buenos Aires Ulusal Üniversitesi, Mar del Plata (UNMdP) gibi 80'den fazla üniversiteye yayıldı ve binlerce eylemcinin de destek verdiği sokak gösterileri ile kitlesel bir biçime büründü. İktidara geldiğinden beri işçi sınıfına her fırsatta saldırıp neoliberal politikalarla işçi sınıfının haklarını tırpanlayan aşırı sağcı Milei'ye cevap yine işçi sınıfından ve üniversite örgütlerinden, sendikalardan ve öğrenci gruplarından geldi. Fakülte işgallerine ve sokak gösterilerine ek olarak öğretim üyeleri ve idari çalışanlar tarafından başlatılan grevler, halka açık olarak verilen eğitim ve dersler, halk meclisleri ve forumlar düzenlendi ve hatta rektörlükle yakın ilişkilere sahip en gerici sendikalar bile hareketin kitleselliği karşısında destek vermeye mecbur kaldılar.
Arjantin hükümetinin politikası krize girmiş durumda. Halkın desteğini arkasına alan öğrenci hareketinin öfkesiyle karşı karşıya gelen Milei kendini yeniden konumlandırmak zorunda kaldı. Bir yandan protestolar karşısında taviz vermeyeceğini söylerken diğer yandan da üniversitelerin devlet üniversitesi olarak kalacağını ve öğrencilerin harç ödemeyeceğini iddia ediyor. Bununla birlikte eylemlerin bir “dolandırıcılık savunması”, yani bir azınlık tarafından kışkırtılıp buradan maddi çıkar devşirilen bir siyasi oyun olduğu yalanını ortaya atıyor. Milei'nin kurduğu Libertad Avanza (Özgürlük İlerliyor) partisine bağlı kişiler Buenos Aires’in güneyindeki Quilmes Ulusal Üniversitesi’nde olduğu gibi öğrencilerin düzenlediği bir örgütlenme toplantısına saldırmaya, ya da toplantıları basıp provokasyonlar yapmaya devam ediyor.
Halk desteğini arkasına alan bu öğrenci hareketinin temel hedefi Arjantin'in içinde olduğu krizin bedelinin öğrencilerin ve işçi sınıfının sırtına yıkılmasına engel olmak. Hareket, Arjantin burjuva sınıfı krizden büyük kârlar elde ederken, eğitim ve öğretim bütçesinin İMF borçlarını ödemek için tırpanlanmasına karşı çıkıyor. Eylemciler, yapılması gerekenin üniversite bütçelerinin kısılıp denetlenmesi değil, Bass yasası diye bilinen ve Milei hükümetinin idari, ekonomik, mali ve enerji alanlarında olağanüstü hâl ilan edip, özelleştirmelerin önündeki engelleri kaldırdığı bir yasanın ve büyük şirketleri koruyup kollayan vergilerin iptal edilmesi olduğunu söylüyor. Asıl dolandırıcıların, eğitim hakkının elinden alınmasına karşı çıkan öğrenciler değil, ülkeyi on yıllardır kriz batağına sokan uluslararası sermaye ve büyük şirketler olduğunu vurguluyor.