Arjantin, IMF boyunduruğuna karşı ayakta!

Arjantin’de bir yıldır hükümet ve IMF karşıtı gösteriler birbirini kovalıyor. Eski sağcı cumhurbaşkanı Mauricio Macri, 2018’de seçimleri kaybetmeden önce IMF ile ülke tarihinin gördüğü en büyük borç anlaşmasını (56 milyar doların üstünde!) imzalamıştı. Aynı yıl IMF karşıtı söylemlerle iktidara gelen sol Peronist Frente de Todos (Herkesin Cephesi) partisi ise hızla emperyalizmin bu alçak kurumuna boyun eğme yolunu seçti. Korona salgınının da tetiklediği %50’nin üzerinde enflasyon ve para birimi Peso’nun Türkiye koşullarını aratmayan değer kaybıyla beraber hükümet, Macri’den kalma borcu ödemek için kamu hizmetlerinde yeni kesintiler ve özelleştirmeler dayatmaya kalkıştı. Bunun üzerine işçi sınıfı, işsizler ve diğer emekçi kesimler tekrar sokaklara döküldü. Şubat ve Mart aylarında bu gösteriler, 45 milyar dolarlık yeni bir borçlanma anlaşmasının gündeme gelmesiyle neredeyse isyan boyutuna ulaştı.

10 Mart’ta ülkenin önde gelen sendikalarının çağrısıyla başkent Buenos Aires’teki Ulusal Kongre Binası’na yürüyen göstericiler, “IMF’ye hayır!” sloganları atıp Amerikan bayrakları yaktılar. Sendika liderlerinden biri, IMF borcunu ödemeyi kabul etmenin ülkenin bağımsızlığından ödün vermek anlamına geldiğini söyledi. Arjantin’in burjuva hükümetinin polisi ise göstericilere hırsla, şiddetle saldırmaktan geri durmadı! Bunun üzerine sokak çatışmaları başladı, bazı göstericiler ise anlaşma tasarısının tartışılmakta olduğu Kongre binasına taşlarla saldırdı.

Arjantin işçi sınıfı ve emekçi halkı ise IMF’nin varlık sebebinin emperyalist dolandırıcılık olduğunu, hükümetin sözde solculuğunun ise para etmediğini adım adım kavrıyor. Polis şiddetine rağmen sokakları kolay kolay terk etmeyen halk, 10 Mart’taki büyük çatışma kadar sert olmasa da takip eden günlerde kitlesel gösterilere devam etti. Arjantin’in sözde sol burjuva hükümeti, emperyalist efendilerinin talepleriyle emekçi halkın talepleri arasında yalpaladıkça bu çatışmalar şiddetlenerek devam edecektir. 

Öte yandan, halkın öfkesi Kongre içinde İşçi Partisi (PO) üyesi Romina del Pla’nın “bu anlaşma sömürgeleştirme anlaşmasıdır” çıkışında yankı buldu. Çoğu ülkenin aksine Arjantin’de dört kitlesel ve devrimci Marksist partinin liderliğindeki İşçilerin Sol Cephesi – Birlik (FİT-U), önemli bir siyasi güç. Bu da devrimci bir kriz anında gerekli devrimci liderliği olanaklı kılabilir.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Nisan 2022 tarihli 151. sayısında yayınlanmıştır.