Türk şovenizminin Almanya korkusu!

Almanya parlamentosu, neredeyse oybirliği ile 1915 yılında yaşanan Ermeni tehciri ve katliamını bir soykırım olarak tanıdı. Gerçek gazetesi ve Devrimci İşçi Partisi, geçmişten beri belirtiyor: emperyalist ülkelerin parlamentolarının Ermeni soykırımını tanımasının sorunun çözülmesine milim katkısı yoktur. Bu mesele, emperyalizm tarafından değil ilgili halklar tarafından çözülecektir. En başta da o dönemin katil İttihat ve Terakki hükümetinin soykırımdaki sorumluluğunu ortaya koyarak Ermeni halkına karşı işlenmiş bu tarihi suçu tescil edecek olan ve onu telafi için gerekli her türlü adımı atacak olan Türkiye halkları tarafından.

Bu söylediklerimiz bugüne kadar da doğrulanmış şeyler. 23 ülke, Avrupa Parlamentosu ve ABD’nin birçok eyaleti soykırımı tanıdı da ne oldu? Bunu Tayyip Erdoğan da biliyor, hükümet de, onların gazeteci ya da yazar kılığındaki uşakları da. Ama bu sefer Türk şovenizmi çok korktu. Neden? Çünkü Almanya öteki emperyalist devletlerden farklı olarak olaya taraftır da onun için! Geçen yıl, soykırımının 100. yıldönümü vesilesiyle Devrimci İşçi Partisi (DİP) Alman sosyalist örgütlerine yaygın olarak yollanan bir mektupta bakın ne diyordu:

“Soykırımın tanınması sorunu bazı emperyalist ülkelerin devlet organlarının üstünkörü bir şekilde uyguladığı baskı ile çözülemez. (…) Ancak, bir devlet var ki, gerçekten bir fark yaratabilir: Almanya. Almanya, Birinci Dünya savaşı boyunca Osmanlı devletinin hem müttefiki hem de hamisiydi. Osmanlı-Türk ordusunun kumandanları Alman mareşalleri, generalleri ve amiralleriydi. Soykırımın Almanların onayı ve hatta teşviki olmadan gerçekleşmiş olması kesinlikle imkânsızdır. (…) Kayzer’in hükümeti, Osmanlı’nın aynı anda hem pan-Türkist hem de pan-İslamist bir politik saldırı başlatarak Rusya’yı ve Britanya’yı Asya’daki arka bahçelerinde tehdit etmesini bekliyordu. Ermeniler, Osmanlılar ile Asya’nın Müslüman ve Türki halkalarının arasında bulunuyordu. Bu nedenle, Ermeni soykırımı nesnel anlamda Alman emperyalizminin savaş dönemindeki amaçlarına hizmet etmiştir.”

İşte bizim şovenistlerimiz Almanya meselesinden bu yüzden korkuyorlar! DİP neden sadece ve sadece Almanya’nın soykırımı tanımasını önemsiyorsa, onlar da o yüzden korku içindeler.

DİP’in mektubunda bir değil iki talep vardır. Almanya’nın soykırımı tanımasının yanı sıra “Ermeni soykırımıyla ilgili Alman devlet arşivlerinin tamamen açılması”. DİP ekliyor: “… tüm arşivler açılmaksızın yalnızca kınamayla yetinilmesi yeterli olmayacaktır.” İşte Türk şovenistlerini ölümüne korkutan budur: hakikatlerin ortaya çıkması ihtimalidir.

Öyleyse, Alman yoldaşlarımıza yeniden sesleniyoruz. Burjuvazi soykırımı tanımakla, Kayzer’in “ihmali”ni kabul etmekle yetinmek istiyor. Siz yetinmeyin, arşivleri açtırmak için bastırın!


Bu yazı Gerçek Gazetesi'nin Haziran 2016 tarihli 80. sayısında yayınlanmıştır.