Netflix skandalına karşı Trotskiy’i savunmak için uluslararası imza kampanyası
Dünya çapında binlerce kişi Netflix’in Trotskiy’i itibarsızlaştırmak üzere yayınladığı diziye karşı uluslararası bir imza kampanyasının parçası oldu. Trotskiy’in torunu Esteban Volkov’un kaleme aldığı bildiriyi siyasi partilerin önderleri ve faaliyetçileri, tanınmış akademisyenler, gazeteciler, sanatçılar ve aydınlar da imzalarıyla destekliyor. Dizi ilk kez Ekim Devrimi’nin 100. yılı olan 2017’de Rus televizyon kanalı Channel One’da yayınlanmıştı, akabinde Netflix tarafından satın alınarak dünya çapında servis edildi. Devrimci İşçi Partisi ve bağlı olduğu uluslararası akımın da desteklediği kampanya metnini aşağıda bilginize sunuyoruz.
ABD’li eğlence şirketi Netflix, Alexander Kott ve Konstantin Statskiy’in yönettiği mini dizi Trotsky’i bir süredir kendi internet platformu üzerinden yayınlıyor. İlk olarak Kasım 2017’de, çok izlenen devlet kanalı Rusya Federasyonu Kanal 1’de yayınlanan, Rus devrimci Leon Trotskiy’in hayatını anlatma iddiasını taşıyan bu dizi aslında tarihsel drama kılıfına sokulmuş bir politik saldırıdan başka bir şey değil. En amatör tarihçilerin bile rahatlıkla tespit edebileceği tahrifatlarla dolu olan bu dizi, şu soruyu akla getiriyor: Rus Devrimi’nden yüz yıl sonra, neden Vladimir Putin’in kontrolündeki devlet kanalı, prodüksiyonu için yüksek bir bütçe tahsis ederek Trotskiy hakkında bir dizi yapıyor?
KGB’de üst düzey yöneticilik yapmış olan Putin’in Stalinist geçmişi ve Büyük Çarlık Rusya’sına duyduğu özlem apaçık ortadayken, Rusya devlet kanalının, Lenin ile birlikte Ekim Devrimi’nin en önemli iki liderinden biri olan Trotskiy’in hayatını ve yaptıklarını dürüst ve nesnel bir şekilde yansıtması elbette beklenemezdi. Peki, Trotskiy hakkındaki yalanlara bu dizi vasıtasıyla yeniden hayat vererek Putin neyi amaçlıyor? Kapitalizm Rusya’da hâlihazırda yeniden tesis edilmişken ve ne yeni Rus burjuvazisine ne de ülkeyi 18 yıldır yöneten Putin’e karşı ciddi bir meydan okuma söz konusu değilken, neden Ekim Devrimi’nin önderlerine saldırılıyor? Son olarak, dünya çapında milyonlarca insana ulaşan bir medya organı olan Netflix neden böyle bir diziyi yayınlıyor?
Dizinin yaptığı başlıca tarihsel tahrifatlar şu şekilde:
1. Formatı bakımından tam anlamıyla bir belgesel olduğu söylenemeyecek olan bu dizinin yaratıcıları, her ne kadar olgulara dayandıklarını iddia etseler de, aslında SSCB’nin bürokratikleşmesi ilerledikçe emperyalistler, Çarlık yanlıları ve Stalinistler tarafından Trotskiy ve takipçilerini itibarsızlaştırmak için söylenen yalanları tekrarlamaktadırlar. Bu yalanların hepsi, 1937 yılında çürütülmüştür. Dewey Komisyonu’nun Meksika’da yürüttüğü özel araştırma sonucunda, Trotskiy, Moskova Duruşmaları sırasında kendisine yönetilen tüm suçlardan aklanmıştır.
2. Tüm tarihsel kanıtların ve çağdaşlarının tanıklıklarının aksine, Trotskiy benmerkezci, kendini Mesih gibi gören, otoriter ve -üstü kapalı bir şekilde Yahudi kökenleriyle ilişkilendirilerek- rekabetçi bir kişilik olarak resmedilmektedir. Devrim sırasında işlediği “suçlar”dan dolayı vicdan azabı çeken yaşlı Trotskiy sanrıların pençesinde kıvranmaktadır.
3. Frank Jackson (Stalinist ajan Ramón Mercader’in takma adı), Trotskiy’le biyografisini yazmak için ilişki kuran dürüst, eleştirel ve hassas bir Stalinist gazeteci olarak gösterilmektedir. Gerçekte ise, dizide gösterildiğinde farklı olarak, Trotskiy, Mercader’in Stalinist olduğunu bilmemektedir ve ilişkileri kısa görüşmelerden ibarettir. Bu görüşmeleri talep eden her zaman, NKVD üyesi olan ve Trotskiy’i öldürmekle görevlendirilen Mercader olmuştur. Mercader 1940 yılının Ağustos ayında amacına ulaşmıştır.
4. Dizi, Rus devrimlerini ciddi biçimde çarpıtmaktadır. İşçiler, köylüler, askerler ve Rus halkı, onlar adına tüm kararları alan Lenin ve Trotskiy gibi ihtiraslı liderlerin boyunduruğu altında köleleştirilmiş kitleler olarak gösteriliyor. 1905’in Sovyetleri sadece bu kişilerin pasif kitlelere nutuk çektiği yerlermiş gibi kötüleniyor. Sınıf mücadelesinin adı bile geçmezken, politik çatışmalar bireyler arasındaki küçük anlaşmazlıklara ve intikam arayışına indirgeniyor. Gerçekte ise, 1917 devrimi yalnızca Çarlığı değil, aynı zamanda geçici hükümeti ve Kornilov’un karşı devrimini de yenilgiye uğratmış, tarihin en geniş ve en radikal kitlesel hareketlerinden biridir. Bolşevik Parti’nin öncülüğünde, sömürülenlerin ve ezilenlerin doğrudan katılımıyla Sovyet iktidarını kurmuştur. Dizi, devrimi küçümserken, devrimcileri de manipülatif psikopatlar olarak tasvir etmektedir.
5. Trotskiy’in kadınlarla olan ilişkileri de çarpıtılmaktadır. Kendisi de başlı başına büyük bir Bolşevik olan, Trotskiy’in ilk eşi, Aleksandra Sokolovskaya Trotskiy’in iki kızıyla birlikte bir başına bıraktığı bir ev hanımı olarak resmediliyor. Aleksandra, Trotskiy’in 16 yaşındayken ilk katıldığı Marksist çevrenin lideriydi. İkisi kızlarıyla birlikte Sibirya’ya sürgün edildiler. Aleksandra daha sonra Trotskiy’in Rusya’dan kaçmasına yardım etti. Trotskiy’in ikinci eşi Natalya Sedova ise, güzelliğiyle Trotskiy’in gönlünü çalan, sonra onun sekreteri rolüne bürünen, hayatını kocasına adamış bir ev hanımı gibi gösteriliyor. Natalya, Sovyet Eğitim Komiserliği’nde görevliydi ve iç savaş sırasında müzelerin ve eski eserlerin korunmasından o sorumluydu.
Trotskiy’in çocuklarıyla olan ilişkisinin sunulma biçimi daha da sorunludur. Dizi, Trotskiy’i devrim günlerinde bir suikast girişimi sırasında oğullarını kendisine kalkan yapacak kadar egoist, politik hırslarından gözü dönmüş, sorumsuz ve mesafeli bir ebeveyn olarak tasvir etmektedir. Trotskiy’in oğullarının ölümünden dolayı hissettiği ve ölümüne kadar kurtulamadığı suçluluğa defalarca atıfta bulunulmaktadır. Ancak, elbette şaşırtıcı olmayan bir şekilde, çocuklarının ölümünde Stalin’in payı olduğundan söz edilmemektedir. Aslında çocuklarının dördü de özellikle de Leon Sedov ebeveynlerinin politik faaliyetlerini desteklemişlerdir. Leon Sedov, Trotskiy’in en yakın çalışma arkadaşı, destekçisi ve Rusya’da faaliyetlerini gizlice yürüten Sol Muhalefet’in esas örgütleyicisiydi. Büyük devrimci Larissa Reissner, zırhlı trende Trotsky’e (öncelikle cinsel açıdan) eşlik eden ve onu baştan çıkaran bir kadına indirgenmektedir. Gerçekte ise, Reissner iç savaş hakkında çalışmalar yapan bir yazardır. Beşinci Ordu’da ve devrimde önemli bir yeri vardır. Volga filosuna katılarak iç savaşta görev almıştır. Alman Devrimi’ne katılmıştır. 1926’da ölene dek, en önde gelen Bolşevik kadın kadrolardan biri olmuştur.
6. Trotskiy’in devrim öncesi ve sırasında Lenin ile olan ilişkisi, şartlara bağlı olarak varılan geçici uzlaşmalara dayalı bir ego mücadelesi olarak sunuluyor. Bu mücadele öylesine keskin ki, Lenin bir aşamada Trotskiy’i balkondan aşağıya atmayı bile düşünüyor! Dizi, Lenin’in Ekim Devrimi’nde oynadığı öncü rolü göstermiyor. Eylül 1917’de, Lenin’in Bolşevik Partisi Merkez Komitesi’ni proletarya diktatörlüğünü kurmak üzere derhal bir ayaklanma başlatması gerektiğine ikna etmeye çalıştığını ve bu konuda Trotskiy ile hemfikir oldukları gerçeğini atlıyor. İktidarın alınmasının ardından, Sovyetler Kongresi’nin başlamasını beklerken, bu iki önder yere serili bir battaniyeler üzerinde Kongre için birlikte hazırlık yapıyorlardı. Stalin ise yalnızca Lenin’in sekreteri olarak sunulmaktadır. Lenin’in Stalin hakkındaki gerçek değerlendirmeleri, vasiyetinde ve Gürcistan sorunu bağlamında ona yönelttiği “büyük Rus şovenizmi” eleştirisinde görülebilir.
7. Dizide, Alman imparatorluğu ile yürütülen Brest-Litovsk görüşmeleri sırasında, Trotskiy, Kayser’e karşı bir isyan başlatılması amacıyla propaganda bildirileri dağıtılmasını emreder. Bu girişim başarısız olur ve Alman taarruzuna meşruiyet zemini oluşturur. Antlaşmanın imzalanmasına karşı çıkanlar, gerçekte de olduğu gibi, Sosyal Devrimci Parti değil, eski Çarcı generallerdir. Jackson da Rusya’yı Kazaklarla birlikte savunmadığı için Trotskiy’i suçlar. Dizi, tüm olumsuzlukları Trotskiy’in sırtına yüklemeye çalışırken (Rusya’daki kitlelerin en önemli taleplerinden biri olan) Rusya’nın I. Dünya Savaşı’ndan çekilmesini resmiyete kavuşturan Brest-Litovsk antlaşmasının Sovyet Kongresi tarafından onaylandığı gerçeğini görmezden gelmektedir. Görmezden gelinen diğer bir nokta da, Rusya’nın müttefikleri tarafından yalnız bırakıldığı bir durumda –emperyalist savaş politikaları Alman Sosyal Demokrat Partisi tarafından desteklenen- Almanya ile görüşmelere başladığıdır. Hem Lenin hem de Trotskiy Brest görüşmelerini dünya devrimini özellikle de Alman devrimini ileriye taşımaya olanak sağlayacak bir zemin olarak görmüşlerdir.
8. Kızıl Ordu’yu kurmakla görevlendirildiğinde zırhlı treniyle cepheleri dolaşan Trotskiy’in tasviri bir rock yıldızı, seks simgesi ve cenaze törenindeki köylülerin katlini onaylayan bir caninin karışımı şeklindedir. Aslında 1921 tarihli olan Kronstadt isyanına dizide 1918 yılında olmuş gibi değinilmektedir. Trotskiy askeri isyanın liderini ölüme mahkûm edebilmek için sahte suçlar uydurur ve tanıkları suçlanan kişinin aleyhine ifade vermeye zorlar. Dizide yalnızca Çeklerin saldırısından bahsediliyor. Kızıl Ordu’nun uçsuz bucaksız Sovyet topraklarının her yerinde mücadele etmek zorunda kaldığı 14 emperyalist devletten ve Çarlık taraftarı Beyazlardan ise hiç söz edilmiyor. Yıllarca süren emperyalist ekonomik abluka görmezden geliniyor. 1921 yılındaki Kronstadt isyanına bakarken, garnizonun o dönemki yapısının devrimin öncüsü olduğu 1917 yılından çok farklı olduğu da dikkate alınmalıdır. Askeri isyanın karşı devrimci karakteri, olayların patlak vermesinden iki hafta önce hem uluslararası basında hem de Rus sürgünlerin yurtdışında çıkardıkları yayınlarda çıkan haberlerle tasdik edilmiştir. Trotskiy’in bizzat kendisi Kronstadt’ta bir isyan çıkacağına ilişkin haberlerin yayılmasının, borsaları nasıl yükselttiğine dikkat çekmişti.
9. Üçüncü Enternasyonal’in kuruluşundan bir kere bile söz edilmiyor; ama Trotskiy durmadan dünyayı fethedeceğini söylüyor! Devrimin tarihi Lenin’in ölümüyle sona eriyor; böylece, Trotskiy tarafından kurulan Sol Muhalefet görmezden geliniyor; karşı devrimci Stalin döneminden, Moskova Mahkemelerinden, Bolşevik önderlerin ve bürokratik rejime muhalif olduğundan şüphelenilenlerin neredeyse hepsinin maruz kaldığı tutuklamalardan, işkencelerden, toplama kamplarından ve infazlardan bahsedilmiyor. Tarihi baş aşağı döndüren dizi, Romanovlar’ın infazı dâhil her şeyi Trotskiy’e yıkmaya çalışıyor.
10. Jackson’un gerçek adı ancak son bölümde, bir NKVD görevlisi kendisine suikastı gerçekleştirmesini söylediğinde geçiyor. Rahatsız olan Trotskiy, Jackson’u evine çağırır. Bu sırada, Trotskiy Kanada büyükelçiliğinden Jackson’un aslında Mercader olduğu konusunda kendisini uyaran bir telgraf alır. Eve geldikten bir süre sonra, tartışmaya başlarlar ve Trotskiy Mercader’e vurur. Mercader de Trotskiy’in odasının duvarında asılı olan buz baltasını alarak ona karşılık verir. Yani Mercader kendini savunmak için Trotskiy’i öldürmüştür. Böylece, II. Dünya Savaşı koşullarının Trotskiy’in SSCB için öngördüğü politik devrimi tetikleyebileceğini bilen Stalin’in, ölüm emrini bizzat verdiğinin üstü örtülmektedir. Hem bu politik devrime öncülük etmek hem de sosyalist devrimin emperyalist ülkelerde de gerçekleşmesini sağlamak için, Trotskiy ve takipçileri Dördüncü Enternasyonal’i kurdu. 1939 yılının Ağustos ayında, Hitler ile görüşen Fransız büyükelçisi Robert Coulondre “Stalin ikili oynuyor” dedikten sonra, şunu ekler: “korkarım ki, savaşın gerçek kazananı Trotskiy olacak”. Yani emperyalist burjuvazi devrimin hayaletine uygun bir isim vermiştir: Trotskiy.
Sonuç olarak, söz konusu dizi Trotskiy adlı bu “canavar”ın öldürülmesini meşrulaştırmayı amaçlamaktadır.
Biz, imzacılar olarak, hem emekçi sınıfların kapitalist sömürü ve tahakkümden kurtuluş mücadelesi tarihinin bu en önemli olayını hem de onun öncülerinin miraslarını karalamaya çalışan bu tahrifatları reddediyoruz.
Esteban Volkov (Trotskiy’in Torunu) ve CEIP-LT (“Leon Trotskiy” Çalışmaları, Araştırmaları ve Yayınları Merkezi) (Arjantin, Meksika)
İmzacılar:
Suzi Weissmann, Siyasi Bilimler Profesörü, Kaliforniya Saint Mary Üniversitesi, Jacobin Radyosu, yakında çıkacak olan ‘’Trotskiy: Dünya’daki en tehlikeli adam’’ belgeselinin ortak yapımcısı.
Robert Brenner, tarihçi, UCLA, Sosyal Tarih ve Karşılaştırmalı Tarih Merkezinin Direktörü (ABD)
Mike Davis, yazar (ABD).
Mike Goldfield, Siyasal Bilimler Bölümü Endüstriyel İlişkiler ve İnsan Kaynakları Emeritus Profesör, Wayne Eyalet Üniversitesi, Detroit (ABD)
Fredric Jameson, Duke Üniversitesi’nde Profesör (ABD).
Nancy Fraser, The New School for Social Research’te Felsefe ve Siyasi Bilimler Profesörü (ABD)
Tithi Bhattacharya, Global Studies direktörü, Purdue Üniversitesi (ABD)
Cinzia Arruzza, The New School for Social Research’te Felsefe alanında Doçent Doktor (ABD)
Paul Le Blanc, Tarih Profesörü, La Roche Üniversitesi, Pittsburgh, Pensilvanya (ABD)
Bhaskar Sunkara, Jacobin dergisinin editörü (ABD)
Slavoj Žižek, filozof (Slovenya)
Einde O’Callaghan, Marksist İnternet Arşivinin ve Çevrimiçi Trotskizm Ansiklopedisinin yöneticisi.
Bill V. Mullen, Amerikan ve Küresel Araştırmaları alanında Profesör, Purdue Üniversitesi (ABD)
Bruce Levine, J. G. Emekli Tarih Profesörü, Illinois Üniversitesi (ABD).
Asit das, bağımsız araştırmacı ve aktivist, Yeni Delhi (Hindistan)
David McNally, Tarih Profesörü, Houston Üniversitesi (ABD)
Charles Post, sosyolog, New York Şehir Üniversitesi (ABD).
Warren Montag, Occidental Üniversitesi, Los Angeles (ABD).
Srecko Horvat, filozof (Hırvatistan)
Mihai Varga, sosyolog, Free University of Berlin (Almanya/Romanya)
Charles-André Udry, Editions Page and A l’encontre (alencontre.org) yayın yönetmeni (İsviçre).
Alexander V. Reznik, tarihçi, Ulusal Araştırma Üniversitesi Ekonomi Yüksek Okulu (Rusya)
Michael Husson, ekonomist (Fransa)
Ernest Drake, Drake Records Store and Label (Almanya).
Eric Toussaint, tarihçi ve Siyaset Bilimlerinde doktora, Liege Üniversitesi (Belçika)
Edwy Plenel, Mediapart genel yayın yönetmeni ve gazeteci (Fransa)
Michael Löwy, Emekli Araştırmalar Müdürü, CNRS, Paris (Fransa)
Sebastian Budgen, Editör, Verso (Londra– New York).
Can Irmak Özinanır, işine son verilmiş Araştırma Görevlisi (Türkiye)
Eric Aunoble, tarihçi (Ceneva)
Helmut Dahme, Sosyoloji Profesörü (Avusturya)
Alex Callinicos, Avrupa Araştırmaları alanında Profesör, Avrupa ve Uluslararası Araştırmalar Bölümü, King’s Üniversitesi (Birleşik Krallık)
Isabelle Garo, filozof (Fransa)
Catherine Samary, ekonomist, Paris Dauphine Üniversitesi
Stathis Kouvélakis, filozof, King’s Üniversitesi (İngiltere)
Jean-Jacques Marie, tarihçi (Fransa)
David Pavon Cuellar, Hidalgo Aziz Nicholas Michoacan Üniversitesi’nde(UMSNH) Psikoloji ve Felsefe Profesörü (Meksika)
Isabelle Garo, filozof (Fransa)
Franck Gaudichaud, Siyaset Bilimci, Grenoble Alpleri Üniversitesi (Fransa)
Jean Baptiste Thomas, Hispanik Araştırmaları alanında Profesör, Ecole Polytechnique(Fransa)
Jean Batou, Uluslararası Tarih dalında Profesör, Lozan Üniversitesi (İsviçre)
Ugo Palheta, sosyolog, Lille Üniversitesi ve Contretemps web sayfası yayın yönetmeni (Fransa)
Beatriz Abramides, PUC SP’de Profesör ve APROPUCSP başkanı (Brezilya)
Antonio Moscato, tarihçi, Salento Üniversitesi, Lecce (İtalya)
Rolf Wörsdörfer, Darmstadt Teknik Üniversitesi’nde Profesör (Almanya)
Gabriel García Higueras, tarihçi, Lima Üniversitesi (Peru)
Daniel Gaido, tarihçi, Cordoba Ulusal Üniversitesi (Arjantin)
Florian Wilde, Tarihçi (Almanya).
Jaime Pastor, siyaset bilimcisi, Uzaktan Eğitim Ulusal Üniversitesi (İspanya Devleti)
Juan Fajardo, İspanyol Marksist İnternet Arşivi Bölümü direktörü
Juan Dal Maso, Yazar ve Siyaset Bilimci (Arjantin)
Wladek Flakin, Tarihçi (Almanya)
Leonidas “noni” Ceruti, Tarihçi (Arjantin)
Massimo Modonesi, Profesör, Meksika Ulusal Özgür Üniversitesi (Meksika)
Claudio Albertani, Profesör, Autónoma de la Ciudad de México Üniversitesi (Meksika)
Pablo Pozzi, Buenos Aires Üniversitesi’nde Tarihçi (Arjantin)
Osvaldo Coggiola, San Pablo Üniversitesi, USP (Brezilya)
Eduardo Grüner, sosyolog ve deneme yazarı (Arjantin)
Miguel Vedda, Felsefe ve Sanat Fakültesi, UBA (Arjantin)
Stéfanie Prezioso, Uluslararası Tarih Profesörü, Lozan Üniversitesi (İsviçre)
Jean-Numa Ducange, tarihçi, Rouen Üniversitesi (Fransa)
Patrick Silberstein, Doktor, Éditions Syllepse’ın editörü (Fransa)
Antonio Liz, Tarihçi (İspanya Devleti)
Joel Ortega Juárez, 68’ aktivisti, gazetecilik öğretmeni ve UNAM’dan emekli profesör (Meksika)
Esteban Mercatante, Ekonomist, Sol Fikirler Dergisi Yayın Kurulu Üyesi
Sosyalist Forum (Lübnan)
Jason Schulman, editor, New Politics (ABD).
Christoph Jünke, Tarihçi (Almanya)
Emmanuel Barot, Filozof, Toulouse Jean Jaures Üniversitesi (Fransa)
Mathieu Bonzon, Amerikan Araştırmaları Profesörü, Paris 1 Üniversitesi (Fransa)
Diego Giacchetti, Tarihçi (İtalya)
Héctor Sotomayor Profesör – Puebla Meritorious Autonomous Üniversitesi’nde (BUAP) araştırmacı (Meksika)
Ariane Diaz, ‘Sol Fikirler’ Dergisi Yayın Kurulu (Arjantin)
Raquel Barbieri Vidal, Colon Tiyatro’su yönetmeni Buenos Aires (Arjantin)
Paula Varela, Siyaset Bilim Profesörü, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Sandy Mcburney, İşçi Partisi, Glasgow (İskoçya)
Alejandro Gálvez Cancino, Profesör, Autonoma Metropolitana Üniversitesi
Claudia Mazzei Nogueira, Profesör, UNIFESP-DS (Brezilya)
Jamila M.H.Mascat, Filozof, Utrect Üniversitesi (Hollanda)
Alicia Rojo, Tarihçi, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Pablo Oprinari, Sosyolog, CEIP Leon Troçki (Meksika)
Esteban Fernandez, Felsefe Profesörü, Costa Rika Üniversitesi (Costa Rika)
Fernando Rosso, gazeteci, La Izquierda Diario (Arjantin)
Bernhard H. Bayerlein, Tarihçi ve Latince Kökenli Diller Araştırmalarında bilim insanı, Ruhr Üniversitesi (Almanya)
Miguel Candioti, Jujuy Ulusal Üniversitesi’nde Profesör (Arjantin)
Juan Duarte, Profesör, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Paula Bach, Ekonomist, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Pablo Anino, Ekonomist, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Gabriela Liszt, CEIP “Leon Trotsky” (Arjantin).
Gaston Gutierrez, “Ideas de Izquierda” Yayın Kurulu (Arjantin)
Andrea Robles, Editör, IPS-CEIP “Leon Trotsky” (Arjantin)
Gaston Remy, Ekonomi Profesörü, Jujuy Ulusal Üniversitesi (Arjantin)
Matias Maiello, Sosyolog, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Gloria Rodriguez, Emek ve Toplumsal Mücadeleler Çalışmaları Birimi Müdürü, Beşeri Bilimler ve Sanat Bölümü’nde Profesör, Rosario Ulusal Üniversitesi (Arjantin)
Nick Brauns, tarihçi ve gazeteci (Almanya)
Max Delupi, gazeteci ve oyuncu (Cordoba, Arjantin)
Livia Vargas Gonzalez, Felsefe ve Tarih Profesörü, UCV-UFOP (Venezuela- Brezilya).
Hernan Camarero, tarihçi ve araştırmacı Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Leonidas “Noni” Ceruti, tarihçi (Rosario, Arjantin)
Ricardo Antunes, UNICAMP’ta Sosyoloji Profesörü (Brezilya)
Kevin B. Anderson, Sosyoloji, Siyaset Bilimi ve Feminist Araştırmaları dalında Profesör, Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara (ABD)
Horacio Gonzalez, sosyolog ve yazar, Buenos Aires Ulusal Kütüphanesi eski direktörü (Arjantin)
Pierre Rousset, Sınırsız Avrupa için Dayanışma (Fransa)
Valerio Arcary, San Pablo Federal Enstitüsü’nde Profesör, IFSP (Brezilya)
Jorge Aleman, terapist ve yazar (Arjantin/İspanya Devleti)
Alejandro Horowicz, Profesör, Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Elsa Drucaroff, profesör ve yazar (Arjantin)
Andrea D’Atri, psikolog, ‘Ekmek ve Gül Feminist Birlik kurucusu (Arjantin)
Gilbert Pago, Tarih Profesörü, IUFM Martinique’in eski direktörü, Karayipler, Fransız Antilleri ve bu ülkelerdeki kadınların tarihi üzerinde uzman.
Claudio Katz, ekonomist ve CONICET’te araştırmacı (Arjantin)
Steve A. Smith, Tarih Profesörü, Oxford Üniversitesi (ABD)
Olga Fernandez Ordonez, Carlos Fernandez’in kızı, Trotsky’nin Meksika sürgünündeki kişisel koruması.
Pablo Bonavena, Sosyoloji Profesörü, Plata Ulusal Üniversitesi ve Buenos Aires Üniversitesi (Arjantin)
Jorge Gonzalorena Doll, sosyolog ve tarihçi (Şili)
Paolo Casciola, tarihçi (UNAM and UAM-X / Meksika, UBA / Arjantin)
Ted Stolze, Felsefe Bölümü, Cerritos Üniversitesi, Norwalk (ABD)
Guillermo Almeyra, tarihçi (UNAM and UAM / Meksika, UBA / Arjantin)
Alejandro Schneider, tarihçi UBA / UNLP (Arjantin).
Darren Roso, bağımsız araştırmacı, Melbourne (Avustralya)
Phil Gasper, Uluslararası Socialist Review başyazı kurulu, Emekli Profesör, Namur Notre Dame Üniversitesi (Fransa)
Samuel Farber, tarihçi , CUNY (ABD)
G. M. Tamas, filozof, Orta Avrupa Üniversitesi? (Budapeşte, Macaristan)
Chechino Antonini, gazeteci, L’Anticapitalista direktörü (İtalya)
Iuiri Tonelo, editor of Esquerda Diario and PhD in Sociology from the Universidad Estadual de Campinas (Brazil).
Iuiri Tonelo, Esquerda Diario editörü ve Campinas Estadual Üniversitesi’nde Sosyoloji alanında doktor (Brezilya)
David Walters, Çevrimiçi Trotskizm Ansiklopedisi ve Marksist İnternet arşivi yöneticisi
Francesca Gargallo Celentani, yazar ve feminist (Meksika)
Eduardo Lucita, member of Economistas de Izquierda (Argentina).
Eduardo Lucita, Solcu İktisatçılar üyesi (Arjantin)
Carlos Rodriguez, gazeteci, Pagina 12 (Arjantin)
Alma Bolon, Profesör, Uruguay Cumhuriyet Üniversitesi (Uruguay)
Edison Urbano, Ideas de Esquerda dergisi genel yayın yönetmeni (Brezilya)
Octavio Crivaro, sosyolog, Rosario (Arjantin)
Omar Vazquez Heredia, Sosyal Bilimler’de Doktor, Buenos Aires Üniversitesi (Venezuela)
Sima Aprahamian, Ph.D, Araştırma görevlisi, Simone de Beauvoir Enstitüsü, Concordia Üniversitesi (ABD)
Juan Cruz Ferre, Left Voice/Sol Ses Editör Kurulu (ABD)
Alan Wald, Profesör, H. Chandler Davis Emeritus Profesörü, Michigan Üniversitesi (ABD)
Anthony Arnove, editör, Haymarket Kitapları (Chicago, ABD)
Tatiana Cozzarelli, Left Voice Editör Kurulu, DSA’nın Sosyalist Feminist grubunun üyesi. (ABD)
Silvia Aguilera, Editör, LOM Ediciones (Şili)
Paulo Slachevsky, Editör, LOM Ediciones(Şili)
Mercedes D’Alessandro, Ekonomist, Economia Feminista(Arjantin)
Alfonso Claverias, Huesca Federal Milletvekili, Podemos (İspanya Devleti)
Biran Kelly, 2002 Isaac ve Tamara Duetscher Anma Ödülü Kazananı; Tarih okutmanı, Belfast Queens Üniversitesi
Kevin Murphy, 2005 Isaac ve Tamara Duetscher Anma Ödülü Kazananı, Rus Tarihi okutmanı, Massachusetts Üniversitesi Boston
Pranav Jani, Doçent Doktor, İngilizce, Ohio Eyalet Üniversitesi
Neil Rogall, (emekli) City ve Islington Üniversitesi (Birleşik Krallık)
Dr Liam Ward, Medya ve İletişim’de Okutman, RMIT Üniversitesi, Avusturya
Julius Arscott, Ontario Kamu Hizmeti Çalışanları Sendikası, Toronto 5. Bölgesi Yönetim Kurulu Üyesi
Matthew Craig, tarih ve siyaset öğrencisi, Siegen Üniversitesi (Almanya/Yeni Zelanda)
Rob Marsden, Trotskist yayınları çevrimiçi olarak arşivleyen “Splits & Fusions” yöneticisi
Matthew Flisfeder, yardımcı doçent, Winnipeg Üniversitesi (Kanada)
Katerina Matsas, psikiyatrist, EEK üyesi (Yunanistan)
Thodoros Koutsoumbos, ‘NEA PROOPTIKI’ gazetesinin editörü (Yunanistan)
Yannis Aggelis, Atina Gazeteciler Sendikasının Yönetim Kurulu üyesi- Yunanistan/ESIEA (Yunanistan)
Dr. Axel Fair-Schulz, Ph.D, Tarih Bölümü’nde doçent Doktor, Potsdam’daki New York Eyalet Üniversitesi (ABD)
Siyasi Partiler:
Sosyalist İşçi Partisi PST’den, Nicolás del Caño, Myriam Bregman, Emilio Albamonte, Christian Castillo
Santiago Lupe, Lucia Mistal y Veronica Landa from Corriente Revolucionaria de Trabajadores y Trabajadoras (Spanish State); Sulem Estrada, Miriam Hernandez y Mario Caballero, from Movimiento de los Trabajadores Socialistas (México); Ángel Arias, from Liga de Trabajadores por el Socialismo (Venezuela); Javo Ferreira, Violeta Tamayo y Elio Aduviri from Liga Obrera Revolucionaria por la Cuarta Internacional (Bolivia);Simone Ishibashi, Diana Assunção and Maíra Machado from Movimento Revolucionário de Trabalhadores (Brazil); Stefan Schneider from Revolutionären Internationalistischen Organisation (Germany); Damien Bernard, Juan Chingo y Daniela Cobet from Révolution Permanente (France); Sebastián Artigas from Corriente de Trabajadores Socialistas (Uruguay); Dauno Totoro Partido de Trabajadores Revolucionarios (Chile) [Fracción Trotskista por la Cuarta Internacional (FT-CI)].
Sungur Savran (Devrimci İşçi Partisi (DİP), Genel Başkanı, Türkiye)
Levent Dölek (Devrimci İşçi Partisi (DİP), Genel Başkan Yardımcısı, Türkiye)
Baba Aye, Sosyalist İşçiler ve Gençlik Birliği (SWL) (Nijerya)
Giacomo Turci, Scilla Di Pietro – Frazione Internazionalista Rivoluzionaria (FIR) – La Voce delle Lotte; Massimo Civitani – SI Cobas, Roma Koordinasyonu (İtalya).
Romina del Plá, Néstor Pitrola, Jorge Altamira, Marcelo Ramal, Gabriel Solano Partido Obrero (Argentina) temsilcileri.
Rafael Fernández, Natalia Leiva, Lucía Siola and Nicolás Marrero, Partido de los Trabajadores (Uruguay).
Philippe Poutou, Olivier Besancenot, Alain Krivine and Christine Poupin, Nouveau Parti Anticapitaliste (France).
Gaël Quirante, Sud Poste 92 (France), Anasse Kazib, Sud Rail (France) and Vincent Duse, CGT PSA Mulhouse (Francia). Nouveau Parti Anticapitaliste (Francia).
Nathalie Arthaud, Arlette Laguiller, Armonia Bordes, Chantal Cauquil, Lutte Ouvrière (France).
Guilherme Boulos, former presidential candidate, PSOL and Movimento dos Trabalhadores Sem Teto (Brazil).
Marcelo Freixo, federal milletvekili, PSOL Rio de Janeiro (Brezilya)
Tarcisio Motta, milletvekili, PSOL Rio de Janeiro (Brezilya)
Juliano Medeiros, President of the PSOL (Brazil).
Juliano Medeiros, PSOL Başkanı
Movimento Esquerda Socialista: Luciana Genro, former presidential candidate, state deputy (PSOL); Roberto Robaina, PSOL; Israel Dutra, PSOL; Pedro Fuentes, Editor, Izquierda em Movimento. Fernanda Melchionna, David Miranda, Sâmia Bomfim, federal deputies (PSOL) (Brazil).
Corrente Socialista dos Trabalhadores/ PSOL: Babá, congressman Río de Janeiro (PSOL); Pedro Rosa, directo of SINTUFF and CST/PSOL; Rosi Messias, PSOL (Brazil).
Isa Penna, state deputy, PSOL São Paulo; Fernando Silva, PSOL – Insurgência (Brazil).
Colectivo Comunismo e Liberdade – PSOL (Rio de Janeiro, Brazil).
Comuna – PSOL (Rio de Janeiro, Brazil).
Alan Woods, Uluslararası Marksist Eğilim, Editörü, Marksizmi Savunurken. Rob Sewell, Uluslararası Marksist Eğilim, Editör, Socialist Appeal (Birleşik Krallık)
Juan Carlos Giordano, Mercedes Petit, Izquierda Socialista, (Argentina); Orlando Chirino Partido, Socialismo y Libertad (Venezuela); Enrique Fernández Chacón, UNIOS (Perú); Enrique Gómez Delgado, Movimiento al Socialismo (México). [Unidad Internacional de los Trabajadores-Cuarta Internacional (UIT-CI)]
Alejandro Bodart, Sergio García, Celeste Fierro, Vilma Ripoll, Guillermo Pacagnini, Mariano Rosa, Movimiento Socialista de los Trabajadores (Argentina) and Anticapitalistas en Red-IV Internacional.
Paula Quinteiro (Galiçya milletvekili); Raul Carmago (Madrid milletvekili); Jesús Rodríguez (Economist); Ángela Aguilera (Endülüs milletvekili); Ana Villaverde (Endülüs milletvekili); Mari García (Endülüs milletvekili); Sonia Farré (İspanya milletvekili). Anticapitalistas (İspanya)
Franco Turigliatto, eski senatör, Partido de la Refundación Comunista, Sinistra Anticapitalista (Italy) yöneticisi.
Alan Maass, Editör, Socialist Worker and SocialistWorker.org, International Socialist Organization.
Peter Taaffe, İngiltere ve Galler Sosyalist Partisi
Tony Saunois, CWI/SocialistWorld.
Tony Saunois, CWI/SosyalistDünya.
Thiess Gleiss, Die LINKE (Almanya); Lucy Redler, Die LINKE ve SAV (Almanya).
Manuel Aguilar Mora, tarihçi, Autónoma de México Üniversitesi, Liga por la Unidad Socialista (Meksika).
Roman Munguia Huato, Ismael Contreras Plata, Liga por la Unidad Socialista and Movimiento de Reconstrucción Sindical del magisterio (México).
Edgard Sanchez, Partido Revolucionario de los Trabajadores (México).
José Luis Hernández Ayala, Pedro Gellert, Heather Dashner Monk, Marcos Fuentes, Emilio Téllez Contreras and Héctor Valadez George, Coordinadora Socialista Revolucionaria (México).
Cuauhtémoc Ruiz Ortiz, Partido Obrero Socialista (México).
Savas Michael-Matsas, yazar, EEK Genel Sekreteri (Yunanistan)
