Direnen Nestle işçisinin zaferi

Bursa Karacabey'de bir yılı aşkın süredir direnen Nestle işçileri zafere çok yakınlar. Hak-İş'e bağlı Öz Gıda-İş'in işbirlikçi bürokratlarının, patronla danışıklı dövüş yaparak imzaladığı sözleşmeye itiraz eden ve Türk-İş'e bağlı Tek Gıda-İş sendikasına geçen 28 işçi, patron-sarı sendika işbirliği ile işten atılmıştı. İşten atılmalar üzerine fabrikanın önünde eylemler düzenleyerek, çadır kurarak, dönüşümlü açlık grevi yaparak, servislerin önüne yatarak haklarını arayan ve seslerini duyurmaya çalışan işçiler, uluslararası sınıf dayanışmasını da harekete geçirerek adım adım kazanıma doğru ilerlediler.

Nestle yönetimi, direniş dolayısıyla bozulan prestijini düzeltmek adına zaman zaman uzlaşma arayışına girse de, kraldan çok kralcı olan ve fabrikada işçiler üzerinden elde ettikleri rantı kaybetmek istemeyen Öz Gıda-İş bürokratları, her seferinde anlaşmanın önüne taş koydu. Amaç, işçilerin yorularak, bıkarak tazminat tekliflerini kabul etmesi ve direnişi bırakmasıydı. Böylece, işçilerin fabrikaya dönmeleri ve hak ettikleri işlerine kavuşmaları engellenecek, yeni sözleşme dönemine Öz Gıda-İş'le girilmesi garanti altına alınacaktı. İşçilerin kararlı direnişi,  Uluslararası Gıda İşçileri Sendikaları Federasyonunun (IUF'nin) bu mücadeleyi sahiplenmesiyle birlikte daha da güçlü hale gelerek Nestle firmasına merkezi düzeyde geri adım attırdı. Tazminatları kabul etmeyen, “Ya hep beraber ya hiçbirimiz!” diyen, çalışmak isteyen herkesin işlerine iadesini dayatan ve bu talepleri için bedel ödemeyi göze alan Nestle işçileri, sonunda taleplerini kabul ettirmeyi başardı. Direnişte olan 23 işçinin de işe iadesi üzerinde anlaşmaya varıldı. Bu anlaşma üzerine direniş çadırını kaldıran işçiler, işe başlayacakları günü yine bir eylemle duyuracaklar. Mücadeleye kaldıkları yerden devam edecekler.

Nestle işçileri, patronların "Gerekirse tazminat verip yine işten atar sendikalaşmayı kırarım" mantığına da büyük bir darbe indirmiş durumdalar. Benzer şekilde sendikalaştıkları için işten atılan tüm işçiler, Nestle işçilerinin deneyimini takip etmeli. Direnişin bitirilmesi amacıyla verilen tazminat tekliflerine “İşe iade edilinceye kadar mücadeleye devam” diyerek cevap verilmeli. Çünkü bu mücadele para için değil, onurlu bir çalışma ve yaşam için, gelecek kuşakların hak ettikleri şekilde yaşayabilmesi için veriliyor. Bu amaçlara ulaşmanın yolu da mutlaka ama mutlaka örgütlenmeden geçiyor.

Bu yazı Gerçek gazetesinin Ağustos 2015 tarihli 70. sayısında yayınlanmıştır.